PSYCHEDELICA EN DE KUNST: TRIPPY FILMS, BOEKEN EN SCHILDERIJEN

Psychedelica maken van alles in ons los. Ze voorzien ons van unieke verhelderende inzichten en levenslessen bijvoorbeeld. Maar psychedelica hebben ook geregeld een belangrijke bijdrage geleverd aan de totstandkoming van kunst. Van muziek tot schilderijen, films en boeken: dit zijn een aantal van de mooiste voorbeelden van hoe psychedelische ervaringen zijn gebruikt in de kunst. Sommige zullen je ongetwijfeld verbazen!

Trippy films: ook leuk met psychedelica op

Films kijken onder invloed van psychedelica zoals paddo’s en truffels is een hele experience. Zéker als je een film kiest die hier precies voor gemaakt lijkt. Al tientallen jaren zien we opvallende en minder opvallende verwijzingen naar psychedelica zoals LSD en DMT. ‘Fear and Loathing in Las Vegas’ en ‘Requiem for a Dream’ zijn cultclassics over grenzeloos middelengebruik die je vast al hebt gezien.

De film Enter the Void is net zo’n trip, waar je bij het kijken ervan zelf het idee krijgt dat je iets op hebt. Het is een vrij duister meesterwerk, dat alsnog vol kleuren en visuals zit. Verschillende psychedelische middelen passeren de revue, en je wordt bijna letterlijk in de DMT-trip van de hoofdpersoon gezogen – inclusief een heuse out of body experience. Wat ook precies de bedoeling is van de makers van deze film. Heb je nog nooit DMT geprobeerd, dan geeft dit werk een inkijkje in hoe zo’n trip kan zijn.

Terence McKenna in de Amazone

Wat gebeurt er als je de Godfather van psychedelics in de Amazone dropt, ook nog eens in de hoogtijdagen van psychedelische middelen? Het antwoord zie je in de experimentele documentaire ‘True Hallucinations’ uit 1971. Deze docu geeft een inkijkje in het brein van McKenna, die ook nu voor velen een absolute inspiratiebron is. En het mooie is: hij staat in z’n geheel op YouTube.

Animatiefilms: deze classics moet je zien

Wist je dat de Beatles ook een psychedelische film hebben afgeleverd? Yellow Submarine wordt onder andere door de BBC beschouwd als een ‘trippy cult classic’. Deze animatiefilm stamt uit 1968; midden in de befaamde flower power periode, toen hele dagen trippen op LSD nog heel normaal was. Zeker voor bandjes zoals de Beatles, die niet vies waren van een zegeltje hier en daar. De hele film ademt vrijheid, blijheid en is verrassend genoeg ook prima geschikt voor kinderen. Ook al is het een behoorlijk trippy avontuur, echte overduidelijke verwijzingen naar psychedelica blijven in deze film achterwege. Maar wie ooit getript heeft, weet precies waar deze film over gaat… Ook Pink Floyd heeft een psychedelische film uitgebracht, overigens, die goede beoordelingen krijgt op IMDB. Heb je ‘The Wall’ nog niet gezien, dan is dit zeker eentje voor op je lijstje.

Boeken over en dankzij psychedelica

Het aantal boeken dat is geschreven over psychedelica is eindeloos. Hier zit veel non-fictie tussen, bijvoorbeeld over het kweken van paddo’s of de effecten van psychedelica. En DMT: The Spirit Molecule is een must read voor wie wil proberen te begrijpen hoe dit wonderlijke stofje toch zulke onstuurbare, maar prachtige trips oplevert. Hier is trouwens ook een documentaire van gemaakt, voor wie niet zo’n lezer is.

Boeken uit de categorie fictie komen meer in de buurt van kunst, en wat dit betreft zijn er heel wat geschreven over psychedelica. Ook zijn er werken die zo surrealistisch zijn, dat je haast niet kan geloven dat ze in nuchtere staat geschreven zijn. Alice in Wonderland is een heel bekend voorbeeld; dit boek is de reden waarom LSD ook wel de bijnaam ‘Alice’ heeft. Opvallend genoeg is dit een kinderboek, geschreven in 1865. En toen bestond LSD natuurlijk nog lang niet. In moderne verfilmingen van dit boek wordt het verhaal nog overduidelijker een psychedelische ervaring. Of de schrijver van het origineel toevallig een hele rijke fantasie had, of toch een of ander magisch geestverruimend plantje in de achtertuin had staan; we zullen het nooit zeker weten.

Psychedelische schilderkunst: lust voor het oog en feest van herkenning

Psychedelica en de schilderkunst zijn een goede match. Een aantal bekende artiesten zijn in staat geweest om visuals en typische trip-ervaringen op het doek te vereeuwigen. Neem Salvador Dali; wie kent het schilderij met de smeltende klokken niet? Een behoorlijk sterke metafoor voor hoe jouw perceptie van tijd nogal verandert wanneer je aan het trippen bent. Ook het gevoel van het smelten an sich is een vergelijking die veel mensen tijdens een trip weleens hebben gemaakt.

Ken je de werken van Paul Laffoley nog niet, dan is het zeker aan te raden om hier eens in te duiken. In zijn grote en zeer gedetailleerde schilderijen verwerkt hij theorieën over werkelijk alles, van metafysica tot diepe filosofische gedachten, tijdmachines en historische gebeurtenissen. Ze zitten boordevol associaties en worden omschreven als niets minder dan portalen naar andere dimensies. Voor de meeste kijkers zal zijn werk onbegrijpelijk zijn, maar alsnog zijn ze fascinerend en vooral: indrukwekkend. Hij kan namelijk gerust een vol jaar doen over één werk.